- xislət
- ə. xasiyyət, təbiət
Klassik Azərbaycan ədəbiyyatında islənən ərəb və fars sözləri lüğəti. 2009.
xislət
Look at other dictionaries:
xislət — is. <ər.> İnsanın təbiətinə məxsus sifət; xasiyyət, təbiət. Xoş xislət. Sərt xislət. – <Şirin Çingizə:> Əşirət dövründə bir ailə başçısının şəxsi xisləti yekə bir nəslə keçmiş və indiyə qədər də davam edir. Ç.. Əvət, qəribədir… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
xislət — (Zəngibasar) dar, sıx. – Əvdə otumağ olmur, yaman xislətdi … Azərbaycan dilinin dialektoloji lüğəti
xisal — ə. «xislət» c. xasiyyətlər … Klassik Azərbaycan ədəbiyyatında islənən ərəb və fars sözləri lüğəti
xəsail — ə. «xislət» c. təbiətlər, xasiyyətlər … Klassik Azərbaycan ədəbiyyatında islənən ərəb və fars sözləri lüğəti
pərvanəsifət — f. və ə. pərvanə xasiyyətli, pərvanə xislətli … Klassik Azərbaycan ədəbiyyatında islənən ərəb və fars sözləri lüğəti
çörəkverməz — sif. Simic, xəsis. Çörəkverməzlər də tez tanınıbdır; Dönük xislətiylə, əqidəsiylə. Ə. Kürçaylı … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
zəli — is. 1. Şirin sularda yaşayan, heyvanların bədəninə yapışıb onların qanını sormaqla dolanan xırda qurd. Zəli qoymaq (salmaq, yapışdırmaq, düzmək) – təbabətdə: xəstə adamın korlanmış qanını sordurmaq üçün onun bədəninin müvafiq yerlərinə zəli… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
əhl — is. <ər.> 1. köhn. Yiyə, malik, sahib (bu mənada adətən tərkibdə işlənir; məs.: sərvət əhli, dərd əhli. Vidadi, xəstəyəm, günlər sanaram; Dərd əhliyəm, qəm hərfini qanaram. M. V. V.. Qüvvətli təbiət də bizə baş əyir indi; Eşq əhliyik, hər… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
